Dixit - karty z wrotami do świata wyobraźni! Recenzja

Dixit jest grą, o której powiedziano już chyba wszystko. Doskonała gra rodzinna, idealny gateway, imprezówka perfekcyjna i fenomenalna podróż do krainy fantazji. To jedna z tych gier, które leżą na marketowych półkach między Monopoly i różnymi wariacjami Chińczyka.

W jakiś sposób Dixit Cię ominął? Zastanawiasz się czy coś tracisz z tego powodu? Odpowiedź jest prosta. Tak, tracisz i to wiele, ponieważ Dixit faktycznie zabiera nas w świat fantazji i odkrywa uśpione pokłady wyobraźni. Czyli to gra doskonała? No w sumie to nie, ale po kolei.

Czym jest Dixit?

Tę grę można określać na różne sposoby. Tytuł rodzinny, imprezowy, logiczny, ale najbardziej pasuje zwrot dziwny. W pudełku znajdziemy tor punktowy i pionki, ale nie uraczymy żadnych kości. Zamiast tego przygotowano żetony z cyframi. Na kartach nie ma żadnych symboli tylko różne obrazki. Jak w to grać? Okazuje się, że bardzo prosto, a przy tym niezwykle finezyjnie.

Dixit jest grą skojarzeń. Główną rolę odgrywają tu pięknie ilustrowane karty. To one są prawdziwym sercem gry i w zasadzie nie potrzebujemy nic więcej, aby się dobrze bawić. No, wspomniane żetony się przydadzą, ale o tym za chwilę. Głównym zadaniem graczy jest odgadywanie kart narratorów.

Jak się gra w Dixit?

Zasady są naprawdę proste i można je wytłumaczyć w czasie pierwszej rozgrywki nie tracąc na to czasu przed rozpoczęciem zabawy. Jeden z graczy wciela się w narratora i spośród swoich kart wybiera jedną. Następnie podaje skojarzenie innym graczom, a Ci wyszukują wśród swoich kart jak najbardziej pasującą i oddają ją narratorowi. Po zebraniu kart od wszystkich osób, należy je potasować i rozłożyć na stole awersami do góry. Grający starają się odgadnąć kartonik należący do narratora. Swój typ wskazują wspomnianymi żetonami.

Narrator może podać skojarzenie w najróżniejszej formie. Może to być wyraz, zdanie czy jakiś popis artystyczny bądź wokalny. Bawić się można na wiele różnych sposobów. Najważniejsze jednak, aby skojarzenie nie było oczywiste. Punktują gracze, którzy odgadli kartę narratora oraz Ci, na których karty zagłosowali inni. Narrator zaś nie otrzyma żadnych punktów jeżeli wszyscy odgadną jego kartę, bądź jeżeli nikt tego nie zrobi. Trzeba więc podać takie skojarzenie, aby ktoś zdołał odgadnąć kartę, ale żeby nie było ono zbyt luźne lub zbyt oczywiste.

Reguły gry są tak proste, że zmieściły się na jednej stronie instrukcji. Druga strona to już porady, przykłady i warianty gry. Twórcy gry zachęcają nawet do tworzenia swoich własnych zasad, co jest świetnym pomysłem.

Jak jest wykonany Dixit?

Zacznijmy od dużych kart, które po prostu urzekają swoim wykonaniem. Kartoniki są solidne, ale ich kwintesencją pozostają rysunki autorstwa Marie Cardouat. Obrazki są piękne i przywołują najróżniejsze skojarzenia. Pięknem kart Dixit jest to, że faktycznie przedstawiają sceny mogące przywołać różne obrazy w wyobraźni.

Żetony tekturowe są dość solidne, a pionki w formie drewnianych króliczków prezentują się bardzo przyjemnie. Także wypraska pudełka w formie wesołego toru atakującego nas wiosennym klimatem prezentuje się świetnie. Niestety w tym wszystkim kryje się kilka mankamentów.

Jakie minusy ma Dixit?

Wnętrze pudełka zamienione w tor punktowy zabrało miejsce na karty z dodatków. Pionki króliczków nie są zbyt stabilne, a najmniejsze poruszenie stołem kończy się efektowną wywrotką wszystkich figurek. Żetony choć sprawiają wrażenie solidnych to przy formie w jakiej jej używamy i tak szybko się zużywają. Gracze cięgle mieszają je w rękach, więc tu żadna tektura długo nie przetrwa w idealnym stanie.

Na szczęście wiele z tych mankamentów rozwiązała kolejna część Dixit: Odyseja. Ta jest nie tylko kompatybilna z kartami od podstawowej gry i dodatków, ale też oferuje inną formę wskazywania właścicieli kart. No i można w nią grać nawet w dwanaście osób, co znacząco zwiększa użyteczność tytułu. Podstawowy Dixit to zabawa tylko dla 3-6 graczy.

Ilość kart w tego typu grze też można by potraktować za minus. W zasadzie chodzi jednak o towarzystwo z jakim gramy. Jeżeli zbyt często siadamy w tym samym składzie szybko zobaczymy powtarzalność skojarzeń. Rozwiązania problemu są dwa. Pierwsze to częste zmiany składu grających, a drugie to wspomniane dodatki. Każde rozszerzenie dodaje komplet 84 pięknie ilustrowanych kart. Dodatki warto mieć dla samych tych obrazków, które można oglądać i oglądać.

Komu polecam Dixit?

Dixit jest grą kierowaną zasadniczo do każdego. Urokliwe karty zainteresują wszystkich, a banalne zasady pozwalają cieszyć się Dixitem zarówno dzieciom, jak i osobom starszym. Trzeba jednak zaznaczyć, że zabawa jest znacznie lepsza przy mocno wyluzowanym towarzystwie. Im bardziej zakręceni gracze tym ciekawsze skojarzenia oraz formy ich podawania. Partyjka w Dixit może się zmienić w prawdziwą przygodę.

Oczywiście osoby, dla których gry imprezowe są złem wcielonym i niczym wartym uwagi pewnie będą kręcić nosem. Jednak nawet one znajdą tu coś ciekawego. Magia kart Dixita odstawia wszystkie imprezowe quizy i kalambury. W końcu gra pozwala nam zajrzeć w odmęty naszej własnej wyobraźni.